Tennis op de Olympische Zomerspelen 2020 (gemengddubbel)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
pictogram tennisTennis op de Olympische Zomerspelen 2020
Gemengd dubbelspel
Tennis op de Olympische Zomerspelen 2020
Gehouden in Vlag van Japan Tokio
Jaar 2021
Data 28 juli–1 augustus
Sport Tennis
Accommodatie(s) Ariake tennispark
(hardcourt, buiten)
Deelnemers 32 atleten uit 14 landen
Teams 16
Medailles
Goud  Anastasija Pavljoetsjenkova
 Andrej Roebljov
 Vlag van Rusland Russische ploeg
Zilver  Jelena Vesnina
 Aslan Karatsev
 Vlag van Rusland Russische ploeg
Brons  Ashleigh Barty
 John Peers
 Vlag van Australië Australië
Vorige: 2016     Volgende: 2024
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Tennis op de
Olympische Zomerspelen 2020
Enkelspelmannenvrouwen
Dubbelspelmannenvrouwengemengd

Het dubbelspel tennis gemengd op de Olympische Zomerspelen 2020 vond plaats van woensdag 28 juli tot en met zondag 1 augustus 2021. Het evenement werd georganiseerd door de International Tennis Federation onder auspiciën van het Internationaal Olympisch Comité. Regerend olympisch kampioenen waren de Amerikanen Bethanie Mattek-Sands en Jack Sock – Sock kwalificeerde zich niet voor de Spelen; Mattek-Sands probeerde haar titel te verdedigen, met Rajeev Ram aan haar zijde, maar zij verloren reeds hun openingspartij.

Er werd gespeeld in het Ariake tennispark met hardcourt als ondergrond. Elke wedstrijd telde twee sets en eventueel een match-tiebreak. Bij een setstand van 6–6 werd een tiebreak gespeeld. Bij een stand van 1–1 in sets werd een match-tiebreak tot 10 punten gespeeld.

Vier duo's kregen vooraf een geplaatste status, waardoor ze elkaar ontliepen bij de loting die plaatsvond op 27 juli. De inschrijving liep tot diezelfde dag: tennissers die meededen aan het enkel- of dubbelspel konden tijdens het toernooi beslissen of ze ook zouden opgaan voor het gemengd dubbelspel, met een maximum van twee duo's per land. Er waren geen deelnemers uit de Lage Landen.

De Australiërs Ashleigh Barty en John Peers wonnen zonder inspanning de bronzen medaille – voor de bronzen finale gaven hun Servische tegenstanders Nina Stojanović en Novak Đoković forfait, nadat Đoković zijn bronzen finale in het mannenenkelspel had verloren. De strijd om goud of zilver werd een Russisch onderonsje, waarin Anastasija Pavljoetsjenkova en Andrej Roebljov het goud konden toucheren, en Jelena Vesnina en Aslan Karatsev genoegen moesten nemen met het zilver.

Geplaatste teams[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Team Land Resultaat Uitgeschakeld door
1. Kristina Mladenovic
Nicolas Mahut
Vlag van Frankrijk Frankrijk eerste ronde Jelena Vesnina
Aslan Karatsev
2. Maria Sakkari
Stéfanos Tsitsipás
Vlag van Griekenland Griekenland tweede ronde Vlag van Australië Ashleigh Barty
Vlag van Australië John Peers
3. Bethanie Mattek-Sands
Rajeev Ram
Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten eerste ronde Vlag van Duitsland Laura Siegemund
Vlag van Duitsland Kevin Krawietz
4. Anastasija Pavljoetsjenkova
Andrej Roebljov
Vlag van Rusland Russische ploeg winnaars

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie
eerste ronde   tweede ronde   halve finale   finale
1  Vlag van Frankrijk Kristina Mladenovic
 Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut
4 2    
    Jelena Vesnina
  Aslan Karatsev
6 6           Jelena Vesnina
  Aslan Karatsev
6 6    
Alt  Vlag van Frankrijk Fiona Ferro
 Vlag van Frankrijk Pierre-Hugues Herbert
3 63        Vlag van Polen Iga Świątek
 Vlag van Polen Łukasz Kubot
4 4    
   Vlag van Polen Iga Świątek
 Vlag van Polen Łukasz Kubot
6 7             Jelena Vesnina
  Aslan Karatsev
7 7    
3  Vlag van Verenigde Staten Bethanie Mattek-Sands
 Vlag van Verenigde Staten Rajeev Ram
4 7 [8]          Vlag van Servië Nina Stojanović
 Vlag van Servië Novak Đoković
64 5    
   Vlag van Duitsland Laura Siegemund
 Vlag van Duitsland Kevin Krawietz
6 5 [10]        Vlag van Duitsland Laura Siegemund
 Vlag van Duitsland Kevin Krawietz
1 2  
   Vlag van Servië Nina Stojanović
 Vlag van Servië Novak Đoković
6 6        Vlag van Servië Nina Stojanović
 Vlag van Servië Novak Đoković
6 6    
   Vlag van Brazilië Luisa Stefani
 Vlag van Brazilië Marcelo Melo
3 4            Jelena Vesnina
  Aslan Karatsev
3 7 [11]
   Vlag van Kazachstan Jaroslava Sjvedova
 Vlag van Kazachstan Andrej Goloebev
3 63         4   Anastasija Pavljoetsjenkova
  Andrej Roebljov
6 65 [13]
ITF  Vlag van Japan Ena Shibahara
 Vlag van Japan Ben McLachlan
6 7       ITF  Vlag van Japan Ena Shibahara
 Vlag van Japan Ben McLachlan
5 7 [8]  
   Vlag van Kroatië Darija Jurak
 Vlag van Kroatië Ivan Dodig
7 4 [9]   4   A Pavljoetsjenkova
  Andrej Roebljov
7 60 [10]  
4   Anastasija Pavljoetsjenkova
  Andrej Roebljov
5 6 [11]       4   A Pavljoetsjenkova
  Andrej Roebljov
5 6 [13]
   Vlag van Australië Ashleigh Barty
 Vlag van Australië John Peers
6 7            Vlag van Australië Ashleigh Barty
 Vlag van Australië John Peers
7 4 [11]  
   Vlag van Argentinië Nadia Podoroska
 Vlag van Argentinië Horacio Zeballos
1 63          Vlag van Australië Ashleigh Barty
 Vlag van Australië John Peers
6 4 [10] bronzen medaille
   Vlag van Canada Gabriela Dabrowski
 Vlag van Canada Félix Auger-Aliassime
3 4     2  Vlag van Griekenland Maria Sakkari
 Vlag van Griekenland Stéfanos Tsitsipás
4 6 [6]      Vlag van Servië Nina Stojanović
 Vlag van Servië Novak Đoković
     
2  Vlag van Griekenland Maria Sakkari
 Vlag van Griekenland Stéfanos Tsitsipás
6 6        Vlag van Australië Ashleigh Barty
 Vlag van Australië John Peers
w / o

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]